Ο γιός μου
Τον λένε Δημήτρη, έχει το όνομα του πατέρα μου, τυχαία...
Είναι ο γιός του παιδικού μου φίλου Β. και της Κ.
Η μαμά του σκοτώθηκε σε τροχαίο πριν 3 χρόνια, ο Δημήτρης από τότε ζει με τον Β. και τη γιαγιά του. Μιλάμε κάθε μέρα στο τηλέφωνο έστω και για λίγα λεπτά.
Μπήκε στα 6 πρόσφατα και χτες πήρε να με ευχαριστήσει για τα δωράκια που του έστειλα.
Όμως εκείνος μου έκανε ένα αναπάντεχο δώρο!
Λίγο πριν κλείσουμε μου είπε:
"καληνύχτα γλυκιά μου μανούλα"
Κι όταν τον ρώτησα αν κατάλαβε τι είπε, απάντησε
"ναι πολύ καλά καταλαβαίνω έτσι σε φωνάζω μέσα μου και σήμερα τόλμησα να στο πω"
posted by Ανδρομεδα at 12:38 PM
12 Comments:
global said...
Αυτός ο Παπαμιχάλης έχει ωραία άτομα στα links του blog του!
Σου είπε αυτό που ένιωσε, σταράτα και στα μούτρα...τέλειο!
:-)
έτσι ο Παπαμιχάλης... Να σαι καλά!
το τι έκανες εσυ οταν το άκουσες αυτό, δεν μας ειπες :)
πολυ όμορφο πάντως ...
Άντε βρε ψωνάρες και οι δυο σας, που αντί να μιλάτε για το παιδί, μιλάτε για τα links του Παπαμιχάλη!
Και ποιος είναι αυτός ο Παπαμιχάλης;
Ξέρετε πολλούς που λένε αυτό που σκέφτονται;
Θοδωρή, δεν έκανα τίποτα, μόνο ένιωσα...
Ποιός είναι ο Παπαμιχάλης για τους άλλους αδιαφορώ... Ποιός είναι για μένα θα το δείτε στις FM-ΟΛΟΓΙΕΣ παραπάνω λοιπόν!
Nαι, ξέρω κάποιους που λένε τι σκέφτονται.
Τον Δημήτρη της Ανδρομέδας.
Εσένα.Κιεμένα.
Εσύ Ανδρομέδα;
:-)
εγώ δε μένω μόνο στα λόγια συνήθως εκφράζομαι και με πράξεις και αντιδράσεις γενικώς...
Μαθαίνω βλέπεις από το Δημητράκη και άλλα "ελευθερα" πλάσματα που ευτυχώς γνωρίζω!
:-)
Συγκινητική ανθρώπινη ιστορία με αψεγάδιαστη διήγηση!
Ανδρομέδα, θα σε παρακολουθώ...
Λεο εδώ θα είμαι...
Τυχερή...
Post a Comment
<< Home