Το καλοκαίρι,

άρχισε για μένα από προχτές κι είναι ένα καινούργιο πανέμορφο καλοκαίρι! Αν με ρωτήσεις, ειλικρινά αδυνατώ να σου το εξηγήσω αυτό. Και στο φινάλε, μάλλον δε θα σε ενδιαφέρει ιδιαιτέρως.

Πέρασα ένα καταπληκτικό Σαββατοκύριακο με μεγάλη παρέα, κάτι σαν reunion φίλων από την εφηβεία. Με τους περισσότερους από αυτούς παίρναμε μέρος σε αγώνες κανό με έπαθλο εισιτήρια για το σινεμά. Και αργότερα δύο ποτά στην παραλιακή ντισκοτέκ. Ήμουν πρωταθλήτρια γιατί ποτέ δε σκοτίστηκα να κερδίσω.

Πόσο χάρηκα που βρέθηκα πάλι με εκείνους τους ανθρώπους και που μου άρεσαν ακόμα περισσότερο από ότι στα 15 μου. Μέσα σε αυτούς κι ο τότε εκλεκτός της καρδιάς μου! Τι ευτυχία να μιλάμε, να γελάμε μετά από τόσα χρόνια και να κυλάει ανάμεσά μας αγάπη καθάρια και δροσερή. Μαζί μας και το πιο ευτυχισμένο ζευγάρι που έχω συναντήσει τελευταία, ο Γ. κι ο Σ. Με τον Σ. που ήταν κι ο μοναδικός νεοφερμένος έτσι στα ξεκούδουνα μετά το δεύτερο παγωμένο ροζέ που είχε φέρει από την Κρήτη, αρχίσαμε τις μαντινάδες και όλοι γέλασαν μέχρι δακρίων.

Κάτι γελοίοι τύποι είμαστε καταβροχθίσαμε κιλά κεράσια που έστειλε η μαμά της Τ. από τη Λίμνη Πλαστήρα, φάγαμε και το πρώτο καρπούζι, περπατήσαμε πολύ στην εξοχή, ξημερωθήκαμε σε ένα μαγαζάκι με 2-3 όργανα που τραγουδήσαμε αγκαλιά παλιά και νεότερα αγαπημένα τραγούδια.

Κάτι τύποι που σίγουρα ένα κομμάτι της ψυχής τους καλώς ή κακώς έχει μείνει παιδί και δεν τους νοιάζει η γνώμη του κόσμου. Που τους νοιάζει όμως μαζί με εκείνους να είναι καλά ο κόσμος και φροντίζουν όσο μπορούν να ζουν και να σκέφτονται θετικά.

Δε θα το κρύψω είμαι περήφανη για αυτή την παρέα, είμαι ευτυχισμένη που το καλοκαίρι ξεκίνησε τόσο όμορφα κι αν γράφω αυτά που γράφω είναι για να σας ευχηθώ τα καλύτερα! Να είσαστε όσο μπορείτε πιο ανοιχτοί στη χαρά ακόμα και μέσα στα μεγαλύτερα προβλήματα σας, γιατί μη σκεφτείτε πως για μας όλα είναι ρόδινα… Μπα δεν είναι! Όσα όμως μας γλυκαίνουν τα τιμάμε με το παραπάνω!