Καλοκαίρι;
Μαράθηκαν τα δελφίνια μου
στον ωκεανό
σαν όνειρα
σε άνυδρες ψυχές ανθοστήλες
δεν έχουν οι ελπίδες δύναμη
να βγουν στη στεριά
να ξεψυχήσουν
καρτερικά θα περιμένω
το καλοκαίρι
στον ωκεανό
σαν όνειρα
σε άνυδρες ψυχές ανθοστήλες
δεν έχουν οι ελπίδες δύναμη
να βγουν στη στεριά
να ξεψυχήσουν
καρτερικά θα περιμένω
το καλοκαίρι
posted by Ανδρομεδα at 9:49 AM
9 Comments:
Η άμμος η θάλασσα
ένα μπουκάλι σύννεφα
"Καλοκαίρι;"
Θέρος-έρως
Πίδακες ζωής σε όλα τα μεσημέρια σου! Αναυρισμοί κυματισμοί στο διάστιχο
πευκοβελόνες ράβουν το φώς
τροφός του όντος
Ο χρόνος, στο τετράκτινο τών εποχών με άξονα Είναι,
ιών πρόσσω το τε σαφανές κατέφρασεν.
Καλώς να ορίσει!
Γραφεις πολυ ομορφα..
Πολλες φορες τα λιγα λογια λενε τα περισσοτερα πράγματα..
Το καλοκαίρι έχει έρθει εδώ και καιρό!
Ελπίζω να άνθισαν ξανά τα δελφίνια στον ωκεανό σου...
Την καλημέρα μου,
ΚουκουΒάγια
Αναρωτιέμαι με τι δύναμη περίμενες το καλοκαίρι τούτο...
Αυτό που με άγγιξε στο ποίημα είναι πως όσοι το διαβάζουν νιώθουν μια θλίψη γιατί γνωρίζουν πως το καλοκαίρι δεν θα έρθει ποτέ!!!!Παρόλο που είσαι όμως απαισιόδοξος σε τέτοιο βαθμό πάντα υπάρχει μια ελπίδα ξεχρβαλωμένη για να σου δίνει λόγο να ζεις και δύναμη να περιμένεισ το τιποτα όσπου να πεθάνεις.
ir8e to kalokairi kai 8a fugi...
g.
Αχχχχχχχχχ
Post a Comment
<< Home