Στη Μ. και τον Π.
Άναψα κι άλλο τσιγάρο πάω να τρελαθώ
θα έπρεπε να έχεις γυρίσει πριν να έρθω εγώ
μαύρες σκέψεις στο μυαλό μου στήσανε χορό
μου χει κόψει την ανάσα η αναμονή
πως φοβάμαι όταν τρέχεις με τη μηχανή
Πότε θα φτάσεις να με αγκαλιάσεις
την αγωνία μου να ησυχάσεις
μου χει κόψει την ανάσα η αναμονή
πως φοβάμαι όταν τρέχεις με τη μηχανή
Σου αγόρασα το κράνος για να το φοράς
μα εσύ πάντα μου κάνεις ότι το ξεχνάς
και στο κόκκινο καθόλου πια δε σταματάς
λείπεις ώρες και βουλιάζω στην αναμονή
πως φοβάμαι μη σε χάσω με τη μηχανή
Πότε θα φτάσεις να με αγκαλιάσεις
την αγωνία μου να ησυχάσεις
μου χει κόψει την ανάσα η αναμονή
πως φοβάμαι όταν τρέχεις με τη μηχανή
θα έπρεπε να έχεις γυρίσει πριν να έρθω εγώ
μαύρες σκέψεις στο μυαλό μου στήσανε χορό
μου χει κόψει την ανάσα η αναμονή
πως φοβάμαι όταν τρέχεις με τη μηχανή
Πότε θα φτάσεις να με αγκαλιάσεις
την αγωνία μου να ησυχάσεις
μου χει κόψει την ανάσα η αναμονή
πως φοβάμαι όταν τρέχεις με τη μηχανή
Σου αγόρασα το κράνος για να το φοράς
μα εσύ πάντα μου κάνεις ότι το ξεχνάς
και στο κόκκινο καθόλου πια δε σταματάς
λείπεις ώρες και βουλιάζω στην αναμονή
πως φοβάμαι μη σε χάσω με τη μηχανή
Πότε θα φτάσεις να με αγκαλιάσεις
την αγωνία μου να ησυχάσεις
μου χει κόψει την ανάσα η αναμονή
πως φοβάμαι όταν τρέχεις με τη μηχανή
posted by Ανδρομεδα at 10:40 AM
8 Comments:
ειν' η μηχανη μου ελευθερια
μη μου κανεις θεωρεια!
ειναι το καρνος φραχτης στον αερα
κι αναζητω την επαφη του νυχτα-μερα!
βαρεθηκα τα κοκκινα στη ζωη μου!
αποτομα κοβουν την αναπνοη μου...
αναζητω δρομουε κι ιστοριες,
να σπασω του βιου τις αμηχανιες..!
κανω τ' ονειρο ταξιδι
μελι γλυκο φιαχνω το ξυδι!
κι ενα σου λεω να θυμασαι..
οταν, στροφες ανεβαζουνε τα γκαζια
εμπρος μου εχω τα ματια σου τα γαλαζια..
το ροσωπο σου αγκαλιαζω
ταχυτητα ανεβαζω..
κι αν,
ερθει μια μερα τ' αγριο να συμβει
μαζι μου θα σ' εχω στη μηχανη...
...
δεν ειμαι η Μ. κι ουτε κι ο Π., πολυ περισσοτερο!
μου αρεσουν ομως οι μηχανες...
αν και ποτε δε θ' αποκτησω κι ειμαι απο τη μερια της Μ. οταν ειμαι κατω απο αυτες.. :))))))
φιλιά βρε Ανδρομεδα!
Μια βόλτα από το ΚΑΤ θα μεγαλώσει την αγωνία σου
Ορέλια συγκρατήσου...
σκέψου τα παιδιά σου...
Καλησπέρα
λες δηλαδη, Τασο, να ενδωσω και να τους παρω μηχανη;;;;; :)))
ας μη τα παιρνουμε τα πραγματα απο την αρχη τους στην ασχημη εκδοχη τους, βρε!
(παντως εγω συγκαταθεση για μηχανη δε δινω
ορκο βεβαια δεν παιρνω..! :)) )
καλημερα!
Είχα μηχανάκι από τα 12 μου στην εξοχή, απέκτησα μηχανή γύρω στα 16. Αργότερα όταν έφαγα τα μούτρα μου στα Γεράνεια, όταν έχασα λατρεμένους φίλους και τον πατέρα μου με μηχανή, αλλά κι όταν είδα τη διαφορά ανάμεσα σε τροχαίου με μηχανή και αμάξι, κατάλαβα πως αν πραγματικά αγαπάμε τον εαυτό μας κάποιες "αγάπες" μας μπορούμε να τις κρατάμε σε απόσταση...
Πρέπει να ξέρεις μηχανή να νοιώσεις μαύρα μάτια.
Της αγάπης αποστάσεις
Ρίχνω στο κράνος τα ζάρια
το κουνώ ρίχνω τα ζάρια:Σε κερδίζω!
αν και το ειδα χτες, ανδρομεδα, ο χρονος μου δεν εφτανε για να μιλησω πιο σοβαρα
αν θυμησα στιγμες ασχημες, να με συγχωρεις
η μηχανη ηταν το εφηβικο μου ονειρο
αλλες μεγαλωσαν κι ελεγαν θα κανω σπιτι, οικογενεια, θα παντρευτω με τοταδε νυφικο...
εγω ελεγα θα παρω μηχανη
ονειρο εμεινε
κι αν δεις γυναικα να γυρνα να κοιταζει τις περαστικες μηχανες τις ταξιδιαρικες και του δρομου, οπως ο αντρας τις θεογκομενες, εγω θαμαι
στα αυτοκινητα ποτε, ομως.. :))
παρ' ολα αυτα, επειδη ειναι μεσο ευαισθητο σε ισσοροπιες αλλά κι επειδη οι υπολοιποι οδηγοι λιγο προσεχουν τους συνοδοιπορους οδηγους, ερχομαι να προσυπογραψω τις τελευταιες σειρες του σημειωματος σου
χωρις βεβαια να σταματησω να μην βαζω στο μυαλο μου πρωτα τα ασχημα που πιθανον να συμβουν
αν το εκανα, ενδεχομενως να ειχα στερησει απο τα παιδια μου πολλες απο τις εμπειριες που τα βοηθησαν να μεγαλωσουν... :)) κι ουτε κι εσυ θα το ηθελες.. :)))
καλημερα σε ολους!
σε παρακαλώ πολύ, τους στίχους αυτούς πρώτα να τους καθαρογράψεις και ύστερα να τους σβήσεις γιατί είναι απίστευτη σαβούρα. Εμετό έκανες όταν τους έγραφες;
(για να μη μιλήσω για την ορθογραφία - μάθε πρώτα να μιλάς και να γράφεις και ύστερα κάτσε και γράψε στίχους - απίστευτη αμάθεια - τόσο πολύ βαριούνται ΟΛΟΙ οι Έλληνες να ανοίξουνε ένα βιβλίο;)
"Πόσο φοβάμαι όταν τρέχεις με τη μηχανή"
Πόσες φορές το έχω ακούσει
και πόσες φορές έχω εκνευριστεί
Τραγικές εμπειρίες κρύβονται πίσω
από τους θύτες και τα θύματα
αυτής της τελευταίας ,για μας τους μοναχικούς, χαράς και ελευθερίας.
Άλλο πράγμα η μηχανή ρε παιδί μου
... άλλη αίσθηση ...χωρίς το αίμα
φιλικά
Post a Comment
<< Home