Απλά πράματα...

Ήθελα το πρωί να κάτσω χαλαρά να πιω το τσαγάκι μου, να φάω κι ένα φρουτάκι με την ησυχία μου. Και να κοιτάξω τη θάλασσα τόσο όσο να τρέχει από τα μάτια μου... Μα δεν προλάβαινα πάλι. Εμ έτσι ανεβαίνουν οι παραγωγές στην εταιρεία μου, 30%; Που να ξέρουν πως σχίζομαι για να πουλήσω καλύτερα το μερίδιό μου.

Στο πόδι μασούλησα ένα κράκερ και έτρεξα σε όλα αυτά που φώναζαν το όνομά μου από τα χαράματα!

Πρόλαβα όμως να ρίξω μια ματιά στον ουρανό και να πω μια καλημέρα στο γλάρο που ζύγιζε τη δύναμή του στον πρωινό άνεμο!

Με αυτόν το γλάρο στη σκέψη προχωρώ σήμερα κι ελπίζω σύντομα να καταφέρω να χαριστώ μόνο στα απλά πράματα…