Modus vivendi

Σ’ ευχαριστώ που μου επιτρέπεις
να είμαι ευτυχισμένη όπως ζω.
Χωρίς να φιδοσέρνομαι
στους ορόφους μιας πολυεθνικής
και να βρίζω κρυφά το αφεντικό μου.
Χωρίς να πρέπει να κάνω
καθημερινά τα ίδια και τα ίδια.

Σ’ ευχαριστώ που δε σε μάγεψαν
τα ράφια κι οι βιτρίνες
και που σ’ αυτή τη ζωή
θα προσπαθήσουμε ειλικρινά
να γνωρίσουμε την ομορφιά του κόσμου.
Θα απολαύσουμε τα θεία δώρα
και θα θησαυρίσουμε
μέσα από ανθρώπινα συναπαντήματα.

Εμείς, οι φόβοι, οι ελπίδες,
οι πίκρες, οι χαρές, τα τρωτά, οι άθλοι,
οι βλακείες, οι πνευματικές υπερβάσεις
και τα ακρούρανα όνειρά μας.