Στον Ουρανόκηπο που παίζεις...

Το δάκρυ μου στάζει το φως που σκορπούσες
Κρυφά σαν κοιτούσες πως ζω κι ανασαίνω
Και έτσι που μοιάζει στο ωραίο σου βλέμμα
Στο λέω περπατάω στον κόσμο για σένα

Το γέλιο μου κρύβει της μάχης τον πόνο
Που έδινες μόνο να με καμαρώνεις
Και έτσι που φέρνει στο αθώο σου βλέμμα
Στο λέω μεγαλώνω μονάχα για σένα

Θα ρίξω μια πέτρα εκεί που βουτούσες
Θα ρίξω και μέλι αγνό θυμαρίσιο
Κι αν παω μια πέρα μια μπρος και δυο πίσω
Να ξέρεις ψυχή μου πως θα προχωρήσω