Καλά κρασιά!
Ότι γεννιέται χάνεται ανθίζει και πεθαίνει
μα ότι αγάπησες βαθιά μες την καρδιά ανασαίνει.
Αν νιώθεις πως κουράστηκες και δεν τα βγάζεις πέρα
να ψάχνεις την Ανάσταση στην κάθε νέα μέρα.
Οι ανηφόρες που θα βρεις θα σου χαρίσουν κάτι
σαν κατηφόρες θα φανούν αφήσου στην αγάπη.
Ότι αποκτάς εφήμερο κι ότι ποθείς μακραίνει
μα ότι αγάπησες πολύ σαν χάδι σε ζεσταίνει.
Μην ξεχαστείς στα πρόσκαιρα της πλάνης τα παιχνίδια
και της ζωής το θησαυρό μη ρίχνεις στα σκουπίδια.
Οι ανηφόρες που θα βρεις θα σου χαρίσουν κάτι
σαν κατηφόρες θα φανούν αφήσου στην αγάπη.
Ότι σου λείπει ανύπαρκτο ότι έχεις ευλογία
μη φοβηθείς να ανοιχτείς στου χρόνου την πορεία.
Κι αν σου φανούν πανάκριβα του δρόμου σου τα τέλη
αξίζει για τα δώρα του να ξοδευτείς εντέλει.
posted by Ανδρομεδα at 11:04 AM
5 Comments:
Στην Ελλάδα και στη Γαλλία, έχω πολλούς φίλους που ζουν από το κρασί που φτιάχνουν μόνοι τους! Πολύ τους αγαπάω κι αυτούς και τα αμπέλια τους!
Α και τα τσίπουρά τους βεβαίως βεβαίως!
Tα στιχάκια είναι βρεγμένα με κοκκινέλι εκ Νεμέας!
Δεν ξέρω, αυτό το τραγούδι με γέμισε αισιοδοξία χείλι με χείλι
Αμπελόφυλλα, τσαμπιά, μούστος
και το κόκκινο κρασί εν πλήρει ηρεμία να τρεκλίζει μες στα ποτήρια...
Τα πρόλαβα, τα πρόλαβα τ` αμπέλια με τα μονά τα μυρωδάτα, τα ροζακιά και της μπογιάς,τα τρυφερά παμίτια, κλήματα στου ήλιου τις πλαγιές και τα καλάθια από καλάμια με τα στολίδια τα κληματόφυλλα χιαστί...
Κι όλα τούτα πώς πάνε με πλακόστρωτο απόγεμα κι ευλογημένο ιδρώτα...
(σταματάω, το παράκανα, μεταφέρθηκα πλήρως...)
Μεγάλη αδυναμία στο κόκκινο κρασί Αλιενάκι. Πολύ μεγάλη. Αντε να κρυώσει ο καιρός, να χωθούμε σε κανένα όμορφο μαγαζάκι με μουσικές να το γευθούμε. Δεν θα είναι πανέμορφα???
Εις υγείαν και σε φιλώ.
E ναι η ευτυχία είναι ο αγώνας...
και συμπληρώνεται με ένα ποτήρι κόκκινο κρασί !!!
Καλησπέρα
Στην υγειά σου.
Post a Comment
<< Home