το αίμα μου κυλάει προς τον ουρανό
απλώνει στο γαλάζιο
το πέταγμά του
και γίνεται σημάδι
αιρετικό
κόντρα στις χρεώσεις
του θανάτου
γιατί τέλος δεν είναι
σαν το κορμί
θα γίνει πάλι ένα
με το χώμα
μα σαν θέλει η ψυχή μου
να πάει ψηλά
κι αφήνει τα όνειρά της
να κάνουν λιώμα
θα απουσιάσω... Καλό Σαββατοκύριακο!
7 Comments:
Αν θες να δεις πτήσεις, πέρνα από το blog μου μια στιγμή. Μπορεί και να χαμογελάσεις. Καλό Σ/Κ επίσης. :-)
Να περάσεις όμορφα
φιλί.
που μας αφήνεις πάλι φεγγαροκυρά της αγάπης;
γιατί ανησυχώ όποτε λες θα φύγεις;
Θα έρθεις πάλι πίσω φως μου;
Σας ευχαριστώ γλυκά μου!
Βρε Μίλτο, φεύγω από σένα και τη μελένια σου; Δε φεύγω!
Αλιενοφιλιά!
Αγαπητή κι αγαπημένη Ανδρομέδα πάντα καταφέρνεις και σε ευχαριστώ να μου μελώνεις τη διάθεση!
Θα έρχομαι και θα φεύγω καλύτερα, θα εύχομαι να είσαι κι εσύ πολύ καλά κοπελιά μου
Ο θεός μαζί σου!
Ένας παππούς Κρητικός που τώρα ζει στην Ήπειρο.
Γράφεις όσο υπέροχα τραγουδάς τελικά! Μόνο που θα μου άρεσε να σε ακούω πιο πολύ!
Φιλιά
Ώρα καλή έμορφη!
Post a Comment
<< Home