Ε πειρατή… το τόπι μου
Κάπου μακριά έπαιζε η Moon Sonata του Beethoven
Ένα τόπι
που κατρακύλησε
από το φεγγάρι
στα πόδια σου
ζωή,
είναι η ψυχή μου
κλώτσα με
ποδοπάτησέ με
να με χτυπήσουν ρόδες
φορτηγών
να χάσω αέρα
ο εγωισμός μου σπονδή
στην πολύβουη άσφαλτο.
Τα αφελή θέλω μου
λιωμένα ένα με την πίσσα,
κλώτσα με
σκάσε με
ζωή,
μάθημα,
κατάρα,
ευχή.
Εγώ στοχεύω
τα χέρια
των μικρών παιδιών
που ακόμα
και τόπι ξεφούσκωτο
θα αγαπήσουν
την καθαρή
πρόθεσή μου.
Ό,τι κι αν γίνει
να μείνω
ένα τόπι
που κατρακύλησε
από το φεγγάρι
για να χαρίσει
ένα χαμόγελο
στο σύμπαν.
5 Comments:
Το χαριζεις
Όμορφό μου τόπι,
είναι σκληροί οι ανθρώποι.
Κι αν μαζί σου διασκεδάζουν,
γκολ στα δίχτυα σου θα βάζουν!
Thank,s for you work and have a good weekend
:))
Πολύ όμορφο το blog σου. Εσύ τα γράφεις ?
Όποτε θελήσεις μπορείς να περάσεις κι από την δική μου γειτονιά www.feathers.gr .
Ευχαριστώ καλησπέρα
Post a Comment
<< Home