Γνωστός άγνωστος...

Εκεί που λέω πως σ’ έμαθα
μου κάνεις μία τρίπλα
και με αφήνεις άφωνη
στα πείσματά σου δίπλα.
Σου φέρομαι με το καλό
σε ντύνω σε ποτίζω
ό,τι διατάξεις εκτελώ
τα πάθη σου ταΐζω.

Γνωστέ μου άγνωστε εαυτέ μου
παράδεισε και λαβύρινθέ μου
γλυκιά και άκαρδη εξουσία
μεγάλη σου έδωσα σημασία.

Εκεί που λεω πως σε έπεισα
να κόψεις πια τα νάζια
το μάτι κλείνεις πονηρά
και πιάνεις τέρμα γκάζια.
Σου φέρομαι με το καλό
στα φώτα όταν σε βγάζω
με παίρνεις με το άγριο
με κάνεις και τρομάζω.