Delirio

Φίλε μου θέλω ένα γράμμα να σου γράψω
για κάτι που απόψε μ’ έκανε να κλάψω.
Έκαναν μήνυση σε μια γριά κυρία
που τάιζε τα περιστέρια στην πλατεία.
Ποτέ δε σκέφτηκαν τη βρώμικη ψυχή τους
θέλανε μόνο να αστράφτει η αυλή τους.
Φτερά δεν είχε της καρδιάς τους η μιζέρια
σαν τα αγνά του ουρανού τα περιστέρια.

Φίλε μου θέλω ένα γράμμα να σου στείλω
φόλα κεράσανε του γείτονα το σκύλο.
Μαζί του ψόφησε και η συνείδησή τους
και βολευτήκανε στην ήσυχη ζωή τους.
Τους ενοχλούσαν λέει τα γαυγίσματά του
φόλα θα ρίχνανε και στα αφεντικά του.
Μα ετούτο πια θα καταντούσε να ναι φόνος
όμως κανένας τους δεν νιώθει δολοφόνος.

Σου γράφω φίλε κάτι ακόμα που έχει γίνει
σκότωσαν ένα ζωηρούλι καναρίνι.
Ξυπνούσαν λέει από το κελάηδισμά του
και τους ξεκούφαιναν τα τιτιβίσματά του.
Σε μία ζούγκλα ζούμε μάθε φίλε όλοι
μοιάζει με όμορφη πολιτισμένη πόλη.
Αν θες να μάθεις ποιοι νικούν σ’ αυτούς τους τόπους
άγρια θηρία είναι που τα λένε ανθρώπους.